تصویب حقوق بیست وچهار میلیونی مدیران در مجلس تیر خلاصی بود بر امیدی که کارگر و مستضعف ومحروم به این مجلس به اصطلاح خدمتگذار و عدالتخواه داشتند!
حساب کنید حقوق هشتصدهزاری کارگر دقیقا سی برابر کمتر از حقوق مدیر جماعت دارد یا بعبارت دیگر کارگر باهمه بدبختیهایش ماهی هشتصدهزار بامنت دریافت میکند و حال انکه مدیر محترم روزی هشتصدهزارتومان!!
و این یعنی ...مرثیه ای برای عدالت!
ایا در این جامعه مصلحان و منادیان عدالت مرده اند یا خواب بردتشان ویا خودرا به خواب زده اند که گمان میکنم خود را به خواب زده باشند!! انقدر در سفسطه گری و خودتوجیه بافی و اسیمان ریسمان کردن و غرق شدن در منافع حزبی کوفتی شان گرفتار شده اند که نه ککشان میگزد و نه شرم و آزرمی از توجیه کردن برای مردم دارند!
ایا بهتر نیست مجلسرو دولت محترم پسوند اسلامی را از انتهای خود برداشته و دست از ارمان های ضد مستکبرانه بردارند شاید که دستشان برای وضع اینگونه قوانین بازتر باشد!؟
ایا عدل علی اینگونه بود!؟